• Autor: Izabela Nowacka-Marzeion
Dostałam pismo z urzędu gminy o zapłatę za użytkowanie wieczyste od 2006 r. do chwili obecnej, wraz z odsetkami, tj. kwota ponad 10 000 zł. Tak było, opłata nie była zrobiona. Dostałam termin do zapłat 7 dni od dnia wręczenia mi pisma. Ponieważ jest to bardzo duża kwota, to wysłałam do Urzędu pismo z prośbą o rozłożenie na raty kwoty zaległych wpłat i o umorzenie odsetek. Jednak dzisiaj przeczytałam w internecie, że opłata za użytkowanie wieczyste ulega przedawnieniu po 3 latach. Co mogę teraz zrobić i czy gmina miała prawo wysłać mi takie pismo, żądając zapłaty za 11 lat wraz z odsetkami?
Zgodnie z treścią art. 117 Kodeksu cywilnego z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.
Z kolei zgodnie z tak. art. 118 jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata.
Co do zasady uznaje się, że roszczenia z tytułu użytkowania wieczystego – tu opłat – przedawniają się z upływem 3 lat. Oczywiście, o ile w tym czasie nie nastąpiło przerwanie przedawnienia.
Potwierdza to orzecznictwo, np. Sąd Okręgowy w Gliwicach XII Wydział Cywilny w wyroku z dnia 25 listopada 2014 roku, sygn. akyt XII C 171/14:
„Roszczenie z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste, jako roszczenie okresowe, płatne – zgodnie z art. 71 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. 2014.518) – do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok, ulega przedawnieniu w terminie 3 lat. Tym bowiem różni się świadczenie okresowe od jednorazowego, spełnianego sukcesywnie, że wpłacane okresowo kwoty nie są zaliczane na poczet jednego świadczenia. Pogląd taki dominuje także w orzecznictwie (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1999 r., II CKN 639/98, OSN 2000, Nr 6 poz. 121, wyrok SA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013r., I ACa 1337/12). Obowiązek zapłaty opłaty rocznej powstaje co do zasady z każdym rozpoczętym rokiem kalendarzowym trwania umowy, a termin wymagalności upływa z dniem 31 marca danego roku. Z tych względów roszczenie o zapłatę opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego, jako roszczenia okresowe ulegają przedawnieniu z upływem lat 3 (art. 118 Kc). Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna swój bieg od dnia, w którym właściciel mógł skutecznie domagać się zaspokojenia swojego roszczenia, a skoro opłata za użytkowanie wieczyste powinna być uiszczana z góry za dany rok w terminie do 31 marca, zatem bieg terminu przedawnienia opłaty rocznej rozpoczyna się z dniem 1 kwietnia”.
Zobacz również: Spad dachu na stronę sąsiada
Problemem jest, że uznała Pani dług, prosząc o jego rozłożenie na raty. Zasadniczo uznanie właściwe, jeśli występuje po upływie okresu przedawnienia, na ogół połączone jest ze zrzeczeniem się zarzutu przedawnienia. Wynika to z faktu, że uznanie roszczenia, bez zrzeczenia się przedawnienia, pozbawione jest sensu. Dłużnik, który zamierza zaspokoić przedawnione roszczenie, zawsze może to uczynić i bez jego uznawania. Dlatego we właściwym uznaniu roszczenia, dokonanym po upływie okresu przedawnienia należy na ogół dopatrywać się także dorozumianego zrzeczenia się zarzutu przedawnienia (art. 65 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego) (por. B. Kordasiewicz, System prawa prywatnego, Prawo cywilne – część ogólna, tom 2, Warszawa 2002, s. 565).
W ocenie Sądu Najwyższego uznanie przedawnionego roszczenia może zawierać także zrzeczenie się zarzutu przedawnienia, jeżeli z treści oświadczenia lub okoliczności, w których zostało złożone, wynika taka wola dłużnika. (
Oświadczenie o uznaniu długu dokonane po upływie terminu przedawnienia może być potraktowane jako zrzeczenie się zarzutu przedawnienia (zob. np. wyrok SA w Krakowie z 13.02.2013 r., sygn. akt I ACa 1409/12).
Może Pani więc poczekać na ruch wierzyciela, a potem podnosić zarzut przedawnienia. Nie wiem, jaka była treść Pani oświadczenia i prośby o rozłożenie na raty, czy może z niej wynikać, iż zrzekła się Pani zarzutu przedawnienia. Należałoby to przeanalizować. Zasadniczo zaś – gdyby nie Pani prośba, mogłaby Pani uniknąć opat powyżej 3 lat wstecz.
Zobacz również: Zasiedzenie nieruchomości ile lat?
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Izabela Nowacka-Marzeion
Magister prawa, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Doświadczenie zdobyła w ogólnopolskiej sieci kancelarii prawniczych, po czym podjęła samodzielną praktykę. Specjalizuje się w prawie cywilnym, rodzinnym, pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Posiada bogate doświadczenie w procedurach administracyjnych, prawem budowlanym oraz postępowaniach cywilnych. Prywatnie interesuje się sukcesją i planowaniem spadkowym oraz zabezpieczeniem firm.
Zapytaj prawnika
