Rozpoczęcie hodowli zwierząt nie będąc rolnikiem

Rozpoczęcie hodowli zwierząt przez osobę niebędącą rolnikiem

Poniższa odpowiedź została oparta na przedstawionym przez Pana stanie faktycznym i zawiera ocenę sytuacji prawnej. Podstawę prawną stanowi: ustawa z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, ustawa z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.

W przedstawionym stanie fatycznym mamy do czynienia z rozpoczęciem hodowli zwierząt przez osobę niebędącą rolnikiem indywidualnym.

Na wstępie należy rozróżnić dwa pojęcia – prowadzenie hodowli zwierząt oraz posiadania statusu rolnika indywidualnego.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 „hodowcą jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzącą hodowlę zwierząt i ich dokumentację hodowlaną”. Tak więc w zasadzie dowolna osoba może rozpocząć hodowlę zwierząt.

Czy każda osoba może rozpocząć hodowlę zwierząt?

Istnieje jednak pewne ograniczenie co do niektórych typów zwierząt – muszą mieć prowadzone księgi lub rejestr. Wymagana jest uprzednia zgoda ministra rolnictwa do prowadzenia księgi i rejestru zwierząt . Zgodnie z art. 13 ust. 1 „księgi prowadzi się odrębnie dla poddawanych ocenie wartości użytkowej:

1) ras, linii hodowlanych albo odmian w obrębie rasy oraz płci koni, bydła, świń, owiec i kóz;

2) rodów drobiu w poszczególnych jego gatunkach;

3) każdego z gatunków zwierząt futerkowych;

4) linii hodowlanych pszczół”.

Zgodnie z art. 25 ustawy:

„1. Związek hodowców lub inny podmiot, prowadzące księgę lub rejestr:

1) informują o warunkach, jakie powinny być spełnione, aby uzyskać wpis zwierząt gospodarskich do księgi lub rejestru;

2) wydają na wniosek hodowcy zaświadczenie potwierdzające dokonanie wpisu zwierząt gospodarskich do księgi lub rejestru.

2. Za wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, związek hodowców lub inny podmiot, prowadzące księgę lub rejestr, mogą pobierać opłatę w wysokości nieprzekraczającej maksymalnej kwoty określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 27. Do opłaty przepis art. 7 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

3. Opłata, o której mowa w ust. 2, stanowi przychód podmiotu prowadzącego księgę lub rejestr.

W świetle art. 35 ustawy 1. Działalność w zakresie:

1) pozyskiwania, konfekcjonowania, przechowywania i dostarczania nasienia,

2) przechowywania i dostarczania nasienia

– może być prowadzona po uzyskaniu zezwolenia ministra właściwego do spraw rolnictwa”.

Zobacz również: Jak zostać rolnikiem?

Status rolnika indywidualnego

W stosunku do statusu rolnika indywidualnego to ma on zasadnicze znaczenie przy obrocie nieruchomościami rolnymi. Zgodnie z ustawą z dnia 5 sierpnia 2015 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, art. 6:

„1. Za rolnika indywidualnego uważa się osobę fizyczną będącą właścicielem, użytkownikiem wieczystym, samoistnym posiadaczem lub dzierżawcą nieruchomości rolnych, których łączna powierzchnia użytków rolnych nie przekracza 300 ha, posiadającą kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkałą w gminie, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego i prowadzącą przez ten okres osobiście to gospodarstwo.

2. Uważa się, że osoba fizyczna:

1) osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, jeżeli:

a) pracuje w tym gospodarstwie,

b) podejmuje wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia działalności rolniczej w tym gospodarstwie;

2) posiada kwalifikacje rolnicze, jeżeli uzyskała:

a) wykształcenie rolnicze zasadnicze zawodowe, zasadnicze branżowe, średnie, średnie branżowe lub wyższe lub

b) tytuł kwalifikacyjny lub tytuł zawodowy, lub tytuł zawodowy mistrza w zawodzie przydatnym do prowadzenia działalności rolniczej i posiada co najmniej 3-letni staż pracy w rolnictwie, lub

c) wykształcenie wyższe inne niż rolnicze i posiada co najmniej 3-letni staż pracy w rolnictwie albo wykształcenie wyższe inne niż rolnicze i ukończone studia podyplomowe w zakresie związanym z rolnictwem, albo wykształcenie średnie lub średnie branżowe inne niż rolnicze i posiada co najmniej 3-letni staż pracy w rolnictwie, lub

d) wykształcenie podstawowe, gimnazjalne, zasadnicze zawodowe lub zasadnicze branżowe inne niż rolnicze i posiada co najmniej 5-letni staż pracy w rolnictwie”.

Zobacz również: Jak zostać rolnikiem bez ziemi?

Jak uzyskać status rolnika indywidualnego?

Tak więc dla uzyskania statusu rolnika indywidualnego należy spełnić łącznie 4 przesłanki:

1. posiadać lub dzierżawić nieruchomość rolną o powierzchni od 1 do 300 ha,
2. posiadać kwalifikacje rolnicze,
3. być osobą co najmniej od 5 lat zamieszkałą w gminie, na której obszarze jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
4. osobiście prowadzić gospodarstwo rolne.

W tym miejscu wspomnieć należy o ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zgodnie z definicją legalną, unormowaną w art. 6 ustawy, przez rolnika rozumie się pełnoletnią osobę fizyczną, zamieszkującą i prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek, działalność rolniczą w pozostającym w jej posiadaniu gospodarstwie rolnym, w tym również w ramach grupy producentów rolnych, a także osobę, która przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego do zalesienia.

Podsumowując, działalność w zakresie chowu zwierząt może prowadzić zarówno osoba fizyczna nieposiadające statusu rolnika, jak i osoba prawna. Status rolnika indywidualnego ma istotne znaczenie przy nabywaniu nieruchomości rolnych, ale również od niego istnieją wyjątki.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.